शास्त्रीय संगीताची सेवानिवृत्ती काळाची गरज...

          जेम्स हेटफिल्ड चे संगीत लावून ऑस्टिलीयातील मशिदीत गोळीबार करणारा आणि तबाबल 22 मुसलमानांचा वध करणारा व्यक्ती आणि त्याने केलेली शूर कृतीची बातमी वाचून माझ्या विचारांना बळकटीच मिळाली अभिमान वाटला त्याच्या त्या कृतीचा "गोळीचे उत्तर गोळीने" हा कठोर आणि सिद्ध झालेला सिद्धांत आहे आणि त्यातून आपलं शास्त्रीय संगीत ही प्रेरणा देत का ? ह्याबद्दल विचारमंथन सुरू झाले.
      डोक्यात विचारांचं वादळ असलं ना की मनामध्ये त्या विचारांच्या वादळाला शांत करण्यासाठी खटपट सुरू होते. " वरच्या मजल्यावर वाजणाऱ्या तबल्याने माझ्या मेंदूच्या ठिकऱ्या ठिकऱ्या उडवल्या होत्याच त्यातून मध्येच चिरकणार्या कोंबडीच्या स्वरांची भर पडत होती आणि अधिक चिडकेपणा भर घालत होता.
मुळातच माझं आणि संगीताचं वाकड अजिबात नाही इथे संगीता ही स्त्री नाही किंवा मुलगी ही नाही संगीत म्हणजे सुरात गायलेलं गीत ही साधी सोपी व्याख्या , आणि ह्या व्याख्येत ते अधिक सुगम सुकाव्य सुमधुर आणि शास्त्रीय रचनेत रचलेल असावं हे भारतीय संस्कृती च्या चौकटीत बसणार साधं सोपं गणित.
मी मात्र इंग्लिश बेभान बीभत्स आणि  कमालीचं कोलाहल माजवणार्या संगीतात रममाण होणारा व्यक्ती आहे.तुमच्या विचारांची साथ माझ्या विचारांना कितपत जुळेल ही गोष्ट अलाहिदा पण जेम्स हेॅटफिल्ड "व्हिस्की इन द जारो" "टर्न अ पेज" आणि चेस्टर सारखा मनमुरादि आणि मनाला रडवणार त्याचबरोबर मनाला उन्मदिक अवस्था प्राप्त करून देणार "वेटिंग फॉर दि एन्ड" किंवा "नम्ब" किंवा "कॅस्टल ऑफ दि ग्लास" जेव्हा मी गातो तेव्हा मनामध्ये हे जग मिथ्या आहे, आणि स्व आनंद स्व दुःख हे तुम्हाला जगाच्या दुखापेक्षा मोठ्या तीव्रतेच जाणवत आणि त्यातून तुम्हाला काहीतरी बर वाईट कृत्य करण्याची प्रेरणा मिळते है माझ्या मनाला भावत.
        भारतीय शास्त्रीय संगीताने आजपर्यंत फक्त शांतता सुगमता ,शास्त्रीयता आणि सुकोमल , सुमधुरता ,आणि शाब्दिक ऐश्वर्य दील आणि देत आलेय.त्या संगीताने तुम्हाला विध्वंसक उन्मदता दिली नाही. मुळातच शत्रूचा पाडाव करण्यासाठी आणि त्याला समूळ नष्ट करण्यासाठी जो आक्रमक भाव तो शास्त्रीय संगीताच्या द्वारे भिनण्याची उणीव राहून गेलीय.
           jnu किंवा amu सारख्या संघटना किंवा मार्क्सवादी माओवादी संघटना किंवा ख्रिस्तीयन संघटना आणि आता देशापुढे नव्हे तर जगापुढील समस्या इस्लामी आतंकवाद संपवण्यासाठी आक्रमक भावना लढवयी शक्ती आणि उमेद जागवण्यासाठी हे शास्त्रीय संगीत कोणत्याही निकषावर मदतीस येणार नाही. आज प्रतयेक घरटीप तबला आणि पेटी वाजवणारे बा_ण पाहतो आणि टेलिव्हिजन वरील शास्त्रीय संगीतात रममाण झालेला श्रोता व गायक वर्ग पाहून मला कायम शत्रू चालून आले असता ह्यांचे तबले न पेट्या ह्यांच्याच तंगड्यात अडकून ह्यांचा कपाळमोक्ष होतोय हे दिसते त्या क्षणांपासून ह्यांना कोणी वाचवू शकणार नाही आणि गायकांचे सुमधुर गळे लवकर मशिदीतून अल्लाह हो अकबर ओरडतील ह्याबद्दल शनका उरत नाही..  शास्त्रीय संगीत हे शत्रू शी लढण्याची प्रेरणा जागवण्यात कायम कमी पडतेय पडत राहील.शास्त्रीय संगीताच्या प्रेमात नशा आहे ती नशा लढण्याची वृत्ती प्रसवत नसून फक्त आराम आणि सुखद आळशी राहण्याची आणि आत्मसुखास प्रेरणा देण्याचे कार्य करते.
             भारताला आता इस्लामिक मनोवृत्ती (कुराणीक मनोवृत्ती )शी लढायचं असेल तर शास्त्रीय संगीतात लोळण बंद करून विध्वंसक प्रेरणा देणाऱ्या इंग्लिश पोर्तुगीज गाण्यांचा आधार घेण अत्यन्त गरजेचं आहे नाहीतर काळानुसार न बदलणाऱ्या व्यक्तीच आणि व्यक्तीसामूहच नष्ट होण नैसर्गीक आहे त्यास प्रतिवाद नाही...@HRK Vaishampayan
12.30 AM. 25/01/2020....
(सदरचा लेख ही लेखकाची स्वतःची मते असून लेखक मतमतांतरांचा आदर करतात, कोणत्याही जाती अथवा धर्म ह्यांची बदनामी किंवा कमी लेखण्याचा लेखकाचा उद्देश नाही. तसे वाचकांना जाणवत असल्यास वाचकांनी आपले मत आणि विचार लेखनाला साजेसे, समांतर बनवावेत त्यासाठी लेखकाला चुकीचे म्हणू नये)